Geslaagd!

Vorige week kregen we eindelijk de examenuitslag te horen.. Wat was ik zenuwachtig! Zoals de meesten van jullie wel weten dacht ik dat de kans zeker aanwezig was dat ik ging zakken. Dit kwam vooral omdat ik bang was dat ik wiskunde zó slecht had gemaakt, dat ik überhaupt helemaal niet mocht slagen. En dat ook nog in combinatie met scheikunde waar ik sowieso een onvoldoende voor zou hebben.

Gelukkig bleek dit allemaal mee te vallen en ben ik gewoon geslaagd met 0 onvoldoendes! Zelfs voor wiskunde én scheikunde (!!) heb ik een voldoende weten te halen. 

Naast het feit dat dit betekende dat ik officieel geslaagd was voor mijn havo, betekende dit ook gelijk dat Amerika een (bijna) feit werd! Hoewel er nog een aantal dingen geregeld moeten worden, en ik nog zit te wachten op een gastgezin, kan ik al wel zeggen dat ik hoogstwaarschijnlijk over minder dan twee maanden ergens in Amerika zit. 

Maar waar? Dat is een veelgestelde vraag die ik heb gehoord de afgelopen weken. Het is voor mij zelf ook heel raar aangezien ik eigenlijk geen toekomstbeeld heb nu. Je kunt bijna niet wennen aan het idee dat je een jaar van huis weg zult zijn aangezien je niets weet over wat je te wachten staat daar. Ik heb vandaag de dag eigenlijk nog steeds niet het besef dat ik binnenkort gewoon in een nieuw huis zal gaan wonen, met een nieuwe familie, nieuwe vrienden krijg en op een nieuwe school zal zitten. 

Vanaf nu wordt het gewoon wachten op het telefoontje dat ik een gastgezin heb, en leven naar het moment dat ik afscheid moet nemen van al het bekende hier thuis!

''I need to move around a bit. To shuffle my surroundings. To wake up in cities I don't know my way around and have conversations in languages I cannot entirely comprehend. There is always this tremendous longing in my heart to be lost, to be someplace else, to be far far away from all things familiar.''

- Beau Taplin