De laatste maanden van mijn uitwisseling

2024. Dat is het jaar waar we nu in zitten. Ruim 5,5 jaar nadat ik thuis ben gekomen van mijn uitwisselingsjaar. Het jaar van huis, met alle avonturen en groeipijn van dien, zelfstandig aangegaan op mijn 17e. Compleet onwetend wat dat jaar in het vooruitzicht zou hebben en de onschatbare waarde die het zou gaan meedragen. Nog steeds, 6 jaar later.

Vorige week heb ik mijn vliegticket geboekt, terug naar Amerika,  naar Williamsville, de Ferrentino's, Kevin en Wolfie, mijn uitwisselingsleven... Met als primaire reden: Lexie's bruiloft! En dat alles samen met Tariq. Ik denk dat dit heeft aangewakkerd dat ik al mijn geschreven blogposts ben gaan teruglezen van die 6 jaren geleden. Iets waar ik jaren niet naar heb gekeken. De woorden geschreven in en over mijn tussenjaar. Een heel leven in één jaar, die mij heeft gevormd, die ik elke dag bij mij draag. Waarvan ik de positieve en negatieve impact vandaag de dag nog steeds voel. 6 jaar later. 

Om het blog, voornamelijk voor mijzelf, volledig te maken en ietwat een afronding te laten hebben (ook al heb ik helaas nooit meer iets geschreven over de terugkomst in Nederland), wil ik deze laatste blogpost, die ik destijds in de laatste maanden geschreven heb, alsnog delen.

(Geschreven in Juni, 2018):

Lieve allemaal,

Jeetje... wat zijn de afgelopen weken voorbij gevlogen zeg. Het voelt alsof ik mijn laatste blogpost onlangs nog geschreven heb, maar dat blijkt al weer enige maanden geleden te zijn.

Ondertussen is er natuurlijk weer veel gebeurd, maar om deze post niet 10 pagina’s lang te maken zal ik proberen globaal vertellen wat er na springbreak in Florida allemaal gebeurt is hier in Buffalo!

 

Uiteraard zal ik eerst over het bezoekje vertellen van papa en mama in the US waar velen ondertussen al naar gevraagd hebben! Zij vlogen 20 april, naar New York City, waar Jolanda (mijn tante uit Long Island, waarmee ik eerder dit jaar naar Californië ging) ze ophaalde en naar haar huis bracht. Het plan was dat mijn nicht Suzanne (die heel toevallig deze weken ook in New York State was voor haar rondreis door Amerika!) Niagara Falls ging bewonderen en dan mij zou oppikken, 3 uur rijden naar Corning (waar we konden overnachten bij tante Martha – de moeder van Jolanda), en dan de volgende ochtend verder rijden naar papa, mama, en Jolanda in Long Island.

Dus zogezegd kwam Suus mij vrijdagmiddag 20 april na school ophalen in Williamsville. Dit was de eerste paar minuten uiteraard mega vreemd, want ineens zie je een familielid van je ‘oude’ leven uit Nederland, zomaar op je oprit staan in Amerika!

Al gauw wende het weer dat ik haar om me heen had, en zo begonnen we aan onze roadtrip naar Corning! Dit was een gezellige rit samen, waar we elkaar echt op een ander level hebben leren kennen, buiten de familiale formaliteiten als verjaardagen om. Ze woont natuurlijk een eindje van ons vandaan in Nederland, en daardoor zie ik haar eigenlijk alleen op familiedagen en verjaardagen etc. Dan praat je toch anders met elkaar als dat je een aantal uur samen in de auto zit.

Toen we eenmaal rond etenstijd aankwamen bij tante Martha, werden we warm ontvangen met avondeten. Het was ook ontzettend leuk om haar weer te zien, aangezien ik haar al helemaal zelden zie vanwege haar woonadresje in Amerika.

De volgende ochtend vertrokken we vroeg aangezien we nog een aantal uur moesten rijden tot we in Long Island zouden aankomen.

Uiteindelijk kwamen we rond 4 uur aan bij Jolanda’s huis… en wat was dit spannend! Al die emoties die door je hoofd gaan, echt bizar. De ontmoeting tussen papa en mama en mij was eigenlijk heel ‘nuchter’ achteraf gezien. We gaven elkaar knuffels etc, er werden wat kleine traantjes gelaten, en toen voelde het eigenlijk ook weer heel ‘natuurlijk’. Alsof ze nooit bij mij vandaan zijn geweest. Een beetje het gevoel van dat je weer naar school gaat na de zomer, en het lijkt alsof je nooit vakantie hebt gehad; alsof school er altijd is geweest.

Hoewel het heel natuurlijk voelde om ze weer om mij heen te hebben, was ik wel heel erg overweldigd met emoties. Ik kan me nog herinneren dat ik bijna niet kon stoppen met glimlachen. De emoties namen echt mijn lichaam over, zo voelde het. Ik voelde zoveel trots, liefde, geluk, blijheid, excitedment en zoveel meer. En dat allemaal in een. Gelukkig wende de hele situatie wel naar een paar uur.

Die avond gingen we heerlijk uit eten met iedereen, uitkijkend op het water met een prachtige zonsondergang.

 

Zondag 22 april was onze eerste volle dag samen. We reden naar New York City en spendeerden daar de hele dag! We gingen eerst naar The Metropolitan Museum of Art (waar een groot deel van Gossip Girl wordt gefilmd), bezochten het dak van het museum waar we konden uitkijken op de NY skyline, liepen door Central Park, en bezochten een broadway show in Garnegie Hall! We besloten die nacht door te brengen in de stad zelf zodat we de volgende dag ook nog door NYC konden lopen. We begonnen die ochtend in het American Museum of Natural History (waar The Night At The Museum werd gefilmd), liepen vervolgens naar Times Square en bezochten Pennsylvania Station. Vervolgens namen we de metro terug naar Long Island, en aten we bij een lokaal restaurantje met heerlijk weer.

 

De volgende ochtend, 24 april, begon onze reis naar Corning. Onderweg bezochten we het Vanderbilt Mansion Museum wat echt leuk was, en rond de avond kwamen we aan bij tante Martha in Corning. Dit was vooral ontzettend leuk voor mama, aangezien ze haar al jaren niet had gezien, en ze veel herinneringen samen hebben. We sliepen die nacht in een lokaal hotel en de volgende ochtend bezochten we het prachtige Corning Glass Musuem. Dit was echt heel leuk, met prachtige glaswerken!

Na het museum gingen we nog weer even langs tante Martha en vervolgens haalde we onze huurauto op van het vliegveld. Hier namen we ook afscheid van Jolanda die weer terug naar Long Island ging, en gingen wij onderweg naar ons volgende avontuur in Buffalo.

 

Die woensdagavond was ook gelijk de eerste ontmoeting tussen mijn ouders en mijn gastouders… Ik was hier eerlijk gezegd ontzettend zenuwachtig voor, maar ik had er tegelijkertijd ook echt heel veel zin in. Ik had Tony en Tina namelijk al een aantal weken lang voorbereid dat papa en mama enigszins wel wat uniek zijn… haha. Maar uiteraard ging alles goed, en was de ontmoeting echt heel gezellig! Ik voelde me weer helemaal overweldigd met liefde en lieve mensen haha. De ontmoeting was niet te lang aangezien we nog moesten avondeten en omdat we heel moe waren van de hele dag reizen. Dus ik gaf snel een tour van het huis, praatte bij met mijn gastfamilie over de afgelopen dagen, en mijn ouders leerden iedereen zo een beetje kennen. Het was echt een heel bijzonder moment voor mij, aangezien de twee werelden echt samen kwamen. Het was echt alsof alles ineens ‘klikte’, samenviel.

 

De volgende dag stond er weer een heleboel op de planning! We aten ontbijt bij een Grieks restaurant en hadden vervolgens een tour door mijn High School. Hier ontmoetten ze een aantal van mijn vrienden en docenten wat heel leuk was, en zagen waar ik het hele jaar het rond gelopen haha. Het was zo leuk om alle verbazing en excitement te zien in hun ogen over alles wat ze hier hebben in school; zoals de orchestra’s, auditorium, alle schoolinstrumenten, de bibliotheek, en de sportvelden etc. Vervolgens had ik ook nog een tour kunnen regelen bij mijn oude school, aangezien mijn AFS liaison (contactpersoon) daar werkt. Dit was heel leuk voor papa en mama om de grote verschillen tussen beide scholen te zien.

Na de twee tours reden wat rond in Williamsville, bezochten dingen zoals onze kerk en een mega supermarkt, en gingen vervolgens downtown. Hier gingen we naar de Albright Knox Art Gallerie, liepen we over de mainstreet van Buffalo, en gingen we naar het Observation Deck van City Hall (wat uitkijkt op heel Buffalo). Voor avondeten hadden we bij een Puerto Ricaans restaurantje afgesproken met mijn gastfamilie aangezien Tina van Puerto Ricaanse afkomst is.

Vrijdag de 28^ste besteedde we weer in downtown Buffalo met o.a. The Buffalo History Museum! Wat heel toevallig was, was dat Tony ook precies in deze week jarig was, dus hij gaf deze vrijdagavond een feestje zodat papa en mama zoveel mogelijk familie konden ontmoeten. Dit was voor mij echt een hele speciale en bijzondere avond, want ik vond het zo leuk dat mijn ouders iedereen die in mijn leven is hier konden ontmoeten. Alle namen kregen ineens gezichten voor hen!

 

Zaterdag bezochten we het Martin House Complex van de architect Frank Lloyd Wright, en reden we door naar de Amerikaanse kant van Niagara Falls. Hier liepen we de hele dag rond Niagara Falls en namen we mooie foto’s. In de avond aten we in een casino gebouw waar papa en mama later nog naar de daadwerkelijke casino gingen (helaas mocht in niet mee omdat het 21+ is.. haha).

Zondag was alweer onze laatste dag samen wat heel onrealistisch voelde. Het was alweer zo normaal geworden om ze om mij heen te hebben. Maar we maakte natuurlijk het beste van de laatste uren die we samen hadden. We kochten tickets voor Maid of the Mist wat echt een hele gave ervaring was! Dit is simpelweg dat je met een grote boot een rit maakt onder the Falls. Gelukkig kreeg iedereen van tevoren een regenjas aangezien je wel nat werd haha.

 

Na lunch bij een heerlijk restaurant zette papa en mama mij weer thuis af in Williamsville, en was het tijd om echt afscheid te nemen. Dit was eigenlijk heel snel en gemakkelijk gedaan, aangezien we er beide niet iets groots van wilde maken. We wisten dan we elkaar weer zouden zien over iets meer dan twee maand, dus het was een heel ander afscheid dan degene in augustus vorig jaar. Ook al voelde het wel leeg en ergens wat eenzaam toen ze uiteindelijk weg waren, ben ik zo zo blij dat ze voor een lange week in Amerika zijn geweest voor mij. Het was echt alsof de twee ‘levens’ ineens samen kwamen, anders kan ik het niet beschrijven. Het was echt een hele bijzondere week die heel veel voor mij heeft betekent.

Zelf gingen papa en mama die zondag naar Toronto, en vlogen ze vanuit daar op maandag weer terug naar Nederland.

 

Die volgende weken waren ook echt weer voorbij gevlogen! Ook hierin had ik weer veel dingen meegemaakt zoals bijvoorbeeld het pre-departure weekend met AFS. Tijdens de laatste uren van dit weekend kwamen de meeste familieleden van alle exchange studenten en keken we samen een slide-slow van een half uur lang met allemaal foto’s van ons afgelopen jaar. Dit kwam voor mij ineens heel hard binnen, aangezien je dan ineens foto’s ziet van zoveel maanden geleden terwijl het nog zo kort geleden voelt, en dan besef je ineens echt hoe kort je nog hebt hier. Het was een hele emotionele middag voor mij, ook voor mijn lieve gastfamilie.

 

Gelukkig werd het weer ook (eeeee)eindelijk warm in mei, wat ervoor zorgde dat ik wat meer buiten kon doen en ik wat meer vrijheid had aangezien ik de fiets nu mee kon nemen naar plekken. Ik ben veel naar track meets geweest van school (soort van atletiek wedstrijden), naar de mall gegaan, met vrienden leuke dingen doen, eten gehaald na school met Kathleen etc.

 

Een ander heel leuk ding dat ik meemaakte een aantal weken geleden is dat ik mee gevraagd werd naar prom door Connor! Zo’n echte ‘promposal’ wat je altijd in de films ziet.. ja, die, haha. We gingen zaterdag 12 mei ergens lunchen samen, en toen kwam hij vanuit het toilet lopen met een grote poster en een bos bloemen.. en de poster zei; ‘I don’t speak Dutch but… Wil je met me naar het bal?’ Hoe lief! Ik voelde me echt heel geflatteerd en ik zei natuurlijk ‘ja’!

De volgende dag, zondag 13 mei, was het moederdag! Dit vierde we met de hele familie in Tony’s en Tina’s favoriete Italiaanse restaurant wat heel gezellig was.

 

24 Mei had ik mijn laatste Choir concert! Heel jammer, maar gelukkig was het een hele leuke avond. Aangezien dit het laatse concert was van het jaar, werd er ook ceremonieel afscheid genomen van alle seniors in de concert groepen. We werden een voor een naar het podium geroepen waar we een roos kregen, en waar onze lerares iets korts vertelde over ons. Na het concert gingen we natuurlijk weer ijs halen bij Anderson’s aangezien dat traditie is bij de Ferrentino’s!

25 Mei was het ‘senior skipday’ wat simpelweg inhield dat alle seniors school gingen skippen haha. Ik ging samen met een paar vriendinnen naar een volleyball court waar we de heerlijke zonnige dag besteedde. Rond 4 kwam ik thuis en gingen we vrijwel meteen onderweg naar Allegany waar we gingen kamperen met de familie! Dit vond ik echt mega leuk aangezien ik nog nooit echt gekampeerd heb met mijn familie thuis. Lex en ik sliepen samen in een tent, en de rest van de familie sliep in de pop-up (wat een soort van mini-caravan is). Het was echt een heerlijk weekend vol prachtige natuur, mooie boswandelingen, kampvuren, smores, American chipmunks en racoons, en waardevolle herinneringen maken samen.

 

Toen was het ondertussen alweer 4 juni en was het ineens de laatste schoolweek! Kathleen en ik hadden een lijstje gemaakt met etenstentjes die we wouden bezoeken na school voor de hele week. We hadden zelfs een speciale spotify playlist gemaakt voor de autorit naar huis na de laatste schooldag… We wouden het beste maken van de laatste week haha.

’s Avonds 5 juni was het laatste ‘orchestra concert’ in school waar o.a. Kathleen en Connor in speelde, dus daar ging ik samen met Iina heen. Dit was weer zo’n prachtig concert, echt alsof in een echte concertzaal zat. En wat was ik trots op beide!

Woensdag 5 juni was mijn laatste echte schooldag alweer. Dit was heel vreemd, omdat die hele sfeer er helemaal niet hing. Maar ik nam afscheid van de lieve leraren die een grote impact hebben gehad op mijn schooljaar hier, en ik nam afscheid van vrienden die niet in mijn leerjaar zaten. Ook had ik natuurlijk een jaarboek gekocht, en hier is het normaal dat je vrienden er wat korts in zetten aan het einde van het jaar, als herinnering voor later. Hier was iedereen dan ook druk mee bezig de laatste dagen; zorgen dat je in de boeken van al je vrienden staat haha. Maar ik ben ontzettend blij dat ik de kans het gekregen om een jaarboek te kopen en iedereen erin te laten schrijven, want dat is toch wel een prachtige herinnering voor later.

Donderdag 7 juni was dan onze officiele laatste dag op school, maar we gingen niet naar de lessen. Ze noemden deze dag de ‘senior field day’. Rond half 9 in de ochtend kwamen alle seniors naar school en hadden we samen ontbijt in de cafeteria. Na zo’n 1,5 uur was het ontbijt over en moesten we allemaal naar de audiotorium, waar ze een aantal video’s lieten zien van ons senior jaar. Dit was voornamelijk een montage van alle foto’s van ‘spirit week’, homecoming dance, sportwedstrijden, speciale dagen, en de laatste weken school etc. Na alle video’s waren de ‘verplichte’ dingen over, en ging iedereen naar het sportveld. De rest van de dag was eigenlijk heel relaxt, en leek een beetje op hoe LSD vorig jaar bij Reggesteyn ook verliep. Iedereen speelde sporten, zat samen op de grond, en had harde muziek op. Die avond hadden we een bonfire bij een vriendin van mij, met een groep mensen, wat echt zo zo gezellig was. Een van de jongens bracht een gitaar mee, en we zaten met z’n allen voor een hele lange tijd gewoon liedjes te zingen. Echt zo’n avond waarvan je niet wilt dat hij eindigt.

 

Vrijdagvond had Daniel zijn ‘graduation’ voor Middle School, wat betekent dat hij volgend jaar alweer naar High School gaat! Dit was uiteraard heel leuk om mee te maken, en maakte me alleen nog naar meer excited voor mijn eigen graduation!

Na zijn graduation hadden we bij ons thuis een bonfire met een aantal familievrienden wat heel leuk was. Rond half 12 ’s avonds werd ik toen opgehaald door Christian, Connor, en Iina, want we gingen samen midnight bowlen! Mega gezellig uiteraard, en weer een hele leuke ervaring met hele leuke mensen.

Zaterdag ging ik met Allie naar het Allentown Art Festival downtown. Hier kocht ik nog een soort van poster van mijn school Williamsville South die ik mee kan nemen naar huis als herinnering aan mijn Amerikaanse High School!

Zondag hadden we onze laatste AFS activiteit: white water rafting! We moesten een uur rijden om bij Letchworth State Park te komen, maar de natuur was echt weer breathtaking. Hier gingen we dus de hele middag raften met heel veel exchange studetns, familie, vrienden, en mensen van AFS club van school. Een hele gave ervaring.

 

De eerste maandag van onze vakantie gingen Iina en ik met de bus en metro naar downtown Buffalo! Gewoon om Buffalo nog een laatste keer te bewonderen, en om leuke foto’s te maken. Die avond gingen we nog iets heel gaafs doen (wat heel hoog op mijn bucket-list stond), namelijk naar een drive-in movie gaan! Dit is wat je altijd in die oude films ziet, dat mensen vanuit een parkeerplaats in hun auto (of voor de auto met stoeltjes) naar een film kijken om een mega scherm. En wat was dit gaaf!! Ik ging hier samen met Connor, Christian, en iina heen, en het was echt heel heel leuk. Mega koud, maar dat maakte de avond wel compleet haha. En ik zag zelfs twee lichtgevende fireflies!

 

Dinsdag gingen we hiken met Lexie’s vrienden, woensdag ging ik echt Amerikaans ‘thrift shoppen’ (en ja heb de perfecte thrift outfit gekocht: baggy mom jeans met een oversized New York tshirt en een gele pet :), en in de avond hadden we weer een bonfire met wat vrienden (ja, bonfire’s zijn echt het beste op een warme zomeravond). Die avond bleef ik bij iina slapen, en met Lexie erbij gingen we donderdagavond samen naar de Niagara Falls Outlet Mall waar ik mijn graduation dress kocht.

Vrijdagochtend 16 juni deden we echt iets wat weer heeeel gaaf was. Kevin, Wolfie, Lexie en ik gingen samen hiken bij de uitloop van Niagara Falls. Officieel heette de plekken het ‘Whirlpool State Park’ en ‘Devil’s Hole State Park’. Maar wat was dit prachtig! De natuur was echt adembenemend.. Zo’n prachtige ervaring! Ik was helemaal gelukkig!

’s Avonds ging ik samen met Wolfie en Kevin naar een baseball game down town wat heel gezellig was. Ook al snapte ik er vrij weinig van, was het wel weer heel leuk om mee te maken. Echt van die hele Amerikaanse dingen die ik nu zo graag nog allemaal wil doen voordat ik weg ga.

 

Zaterdag 17 juni gingen we met de familie naar Canada, om een dagje op een soort camping te relaxen! Aangezien Tony’s moeder hier een soort van stacaravan heeft, konden we hier gratis komen. Ook al was het letterlijk maar zo’n 45 minuten rijden, het voelde echt alsof je helemaal op vakantie was. Het was een heel groot park met allemaal sportvelden, zwembaden, waterglijbanen, en zonnebedden. Echt een heerlijke dag!

 

Zondag was het vaderdag, dus ik had geen plannen gemaakt. We gingen na kerk bij Bob Evans ontbijten, en de rest van de dag was een rustig familiedagje. We hadden een paar dagen geleden een volleybalnet opgezet in de tuin dus daar speelde we wat op, en we hadden heerlijk gekookt met z’n allen. Die avond probeerde ik te beginnen met wat onbelangrijke dingen in te pakken, maar dat vond ik toch wel heel lastig om te doen. Ineens kwam het zo dichtbij, het weggaan. Tina zag me de avond ervoor al mijn koffer tevoorschijn halen en kreeg gelijk tranen in haar ogen. Ik kon toen ook niets meer inpakken want ik werd er ook zo emotioneel van. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen en met mensen af te spreken zodat ik niet stil zit, ondanks dat je druk bezig bent voelt het wel alsof je constant in een emotionele rollercoaster zit.. en dat zuigt echt alle energie uit me. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het best zwaar heb de afgelopen dagen. Ik heb ergens wel zin om naar huis te gaan, om mijn ‘eigen’ leven weer terug te hebben en op te pakken, iedereen weer te zien, en om met een nieuwe levensfase te beginnen. Maar ik vind het zo moeilijk dat dat gepaard gaat met mijn leven hier achterlaten. Ook al kom ik terug over een aantal jaar, het zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik zit hier niet meer op school, ben niet meer omringd door dezelfde mensen, en er zijn dan gewoon een aantal jaar voorbij. Die gedachte maakt me zo bang, en vooral dat het einde er zo bizar snel is. Het is letterlijk een aantal dagen, en dat is heel heel kort…